Преосвященные архипастыри, досточтимые отцы, всечестные иноки и инокини, дорогие братья и сестры!
В нынешнюю светозарную ночь мы вновь духовно переживаем радость обретения миром своего Спасителя. Вновь мысленно зрим Сына Бога Живого, лежащего в яслях Вифлеемского вертепа. Вновь слышим в сердцах своих ангельский глас, воспевающий хвалу Творцу и Искупителю: «Слава в вышних Богу и на земли мир, в человецех благоволение» (Лк. 2, 14).
Внимая славословию небесных сил, мы осознаем, что Рождество Христово исполнено вневременного значения и имеет прямое отношение к судьбе каждого человека. Даже тот, кто пока еще ничего не знает о подвиге Спасителя, может теперь обрести познание Истины, стать чадом Божиим и наследовать жизнь вечную. Рождество Христово открывает нам правду о нас самих и делает возможным эту правду понять и усвоить.
Вспомним, что первый человек был создан Творцом совершенным, по образу и подобию Божию (см. Быт. 1, 26). Но Адам, преступив заповедь, исказил замысел Создателя о себе. Лишившись живого общения с Богом, человечество все больше и больше погружалось в бездну греха и гордыни. И тогда Господь, любя Свое творение и желая ему спасения, посылает в мир Единородного Сына, Который восстановил целостность человеческой природы и стал Новым Адамом. Христос показал нам пример жизни, сообразной Божественному замыслу о человеке. Этот пример есть надежный ориентир, который помогает нам не сбиться с пути и обрести единственно верное направление, приводящее к полноте жизни и в условиях земного бытия, и в вечности.
Мы идем по этому спасительному пути, когда откликаемся на Божии призывы. Один из таких обращенных к нам призывов содержится в послании апостола Павла: «Прославляйте Бога и в телах ваших, и в душах ваших, которые суть Божии» (1 Кор. 6, 20). Это значит, что мы возносим хвалу Богу не только молитвами и песнопениями, но и добрыми делами во благо ближнего, во благо своего народа, во благо Церкви.
Такой труд становится радостным трудом во имя Христово, он реально преобразует окружающий мир и нас самих. Люди достигают сплоченности, работая не по принуждению и не ради корысти, а движимые искренним желанием сотворить дело доброе и полезное. Тем самым мы совместно служим Создателю, претворяя в жизнь Его волю. Греческое слово «литургия» переводится как «общее дело». Вся наша жизнь должна стать Литургией, общей молитвой и общим делом, совершаемым для того, чтобы воплотить в жизнь Божий замысел о мире и о человеке и тем самым воздать славу и хвалу Творцу. Это требует от нас солидарности с братьями и сестрами по вере и даже с теми, кто еще не обрел в сердце своем Господа, но, подобно евангельским волхвам, находится на пути к Нему.
Важность объединения усилий для преодоления скорбей и несчастий показали нам пожары, засухи и наводнения минувшего года в России и в некоторых других странах исторической Руси. Они еще раз напомнили нам о христианском долге помощи ближним — без различия убеждений, национальности, социального положения. В горячие летние месяцы многие люди щедро делились своими силами, временем и достоянием с теми, кого они даже не знали и которых вряд ли когда-либо увидят. Во имя чего они это делали? Во имя сострадания тем, кому плохо, кто терпит лишения и кому нужна помощь.
Общественная солидарность, совместные труды ради достижения общих целей невозможны без преодоления эгоизма, без понуждения себя к добру, без отказа от обращенности исключительно к своим нуждам и интересам. В основании подлинного «единства духа» (Еф. 4, 3) лежит закон любви, завещанный нам Спасителем. Единение народа не может быть ограничено лишь минутами испытаний. Оно должно стать неотъемлемой частью нашего национального самосознания и жизни.
Сила церковного единства явственно ощущалась мной во время многочисленных поездок по епархиям России, Украины, Казахстана, Азербайджана. Всюду я видел готовность архипастырей, клира, монашествующих и мирян трудиться на благо Православия, совершенствовать приходскую, монастырскую и епархиальную деятельность. Это вселяет надежду на успешное развитие церковной жизни в духе единения и соработничества.
От сердца, исполненного радости, поздравляю вас, Преосвященные архипастыри, досточтимые клирики, насельники обителей, братья и сестры, с великим и спасительным праздником Рождества Христова и Новолетием. Молитвенно желаю всем вам быть ревностными исполнителями воли Божией, приносящими духовные дары рождшемуся ныне Спасителю мира, дабы имя Его прославлялось всегда, ныне, и присно, и во веки веков.
Аминь.
+ КИРИЛЛ, ПАТРИАРХ МОСКОВСКИЙ И ВСЕЯ РУСИ
Рождество Христово 2010/2011 года
Москва
Рождественское послание Святейшего Патриарха Московского и всея Руси Кирилла архипастырям, пастырям, монашествующим и всем верным чадам Русской Православной Церкви на казахском языке.
Қасиетті архипастырьлар, аса қадірлі әкелер, аса игілікті таза иноктар мен инокинялар, қымбатты ағайындар!
Осы нұрлы түнде біз тағы да әлемнің өз Құтқарушысына ие болғанын рухани бастан кешіріп отырмыз. Вифлеем ордасының оттығында жатқан Тірі Құдай Ұлына тағы да ойша көз саламыз. Жаратушы мен Кешірушіге мақтау өлең айтқан періште дауысын тағы да жүрегімізбен естиміз: «Заңғар көкте Құдайға шүкір және жер бетіне бейбітшілік, адамзатқа рақымшылдық» (Лк. 2, 14).
Аспан күштерін асыра дәріптеуге ден қоя отырып, біз Христос Рождествосының (туылуының) уақыттан тыс мәнде орындалғанын және әрбір адамның тағдырына тікелей қатысты екенін түсінеміз. Тіпті Құтқарушының ерлігі туралы ештеңе де білмейтіндердің өзі енді Шындықты тани, Құдайдың құлы бола және мәңгілік өмірді мұрагерлікке ала алады. Христос Рождествосы (туылуы) бізге өзіміз туралы шындықты ашады және сол шындықты түсініп, игеруді мүмкін етеді.
Кемел Жаратушы бірінші адамды Құдайға реңдес және Соған ұқсас етіп жасағанын еске түсірейік (қара. Быт. 1, 26), бірақ Адам, өсиеттен ауытқып, Жаратушының өзі туралы ниетін бұрмалады. Құдаймен бетпе-бет сөйлесуден айырылғаннан кейін, адамзат күнә мен кеудемсоқтық тұңғиығына тереңдеп бата берді. Сол кезде Құдай, Өз жаратқанын сүйе отырып және оны құтқаруды қалап, дүниеге Жеке туған Ұлын жібереді, Ол адам табиғатының тұтастығын қалпына келтіріп, Жаңа Адамға айналады. Христос бізге Құдайдың адам туралы ниетіне сәйкес келетін өмір үлгісін көрсетті. Бұл үлгі біздің жолдан тайып кетпеуімізге және жер бетіндегі болмыста да, мәңгілікте де өмір толықтығына апаратын жалғыз ғана дұрыс бағытқа ие болуымызға көмектесетін сенімді бағдар болып табылады.
Біз Құдайдың үндеуіне жауап қатқанда, осы құтқарылу жолмен жүреміз. Бізге жолданған осындай үндеулердің бірі апостол Павелдің үндеуінде бар: «Құдайды Оның мәні болып табылатын тәндеріңде де, жан дүниелеріңде де мадақтаңдар» (1 Кор. 6, 20). Бұл біздің Құдайды ғибадаттармен және ән салулармен ғана емес, жақындарымыздың игіліктері үшін, халқымыздың игілігі үшін, Шіркеудің игілігі үшін қайырымды іс атқаруымызбен де мадақтайтынымызды білдіреді.
Мұндай еңбек Христос атынан атқарылған қуанышты еңбекке айналады, ол маңайымыздағы әлемді де, біздің өзімізді де шынайы өзгертеді. Мәжбүрліктен емес, пайдасы үшін емес, қайырымды және пайдалы іс атқаруды қалау арқылы еңбектенген адамдар ынтымақтастыққа қол жеткізеді. Осы арқылы біз Жаратушыға қызмет етеміз, Оның еркін іс жүзіне асырамыз. Гректің «литургия» сөзі «ортақ іс» деп аударылады. Біздің бүкіл өміріміз ортақ ғибадат және Құдайдың әлем туралы және адам туралы ниетін жүзеге асыру үшін атқарылатын ортақ іс арқылы Литургияға айналу керек және сол арқылы Жаратушыны даңққа көтеріп, мадақтаймыз. Бұл бізден сенімі ортақ ағайындарымызбен, тіпті жүрегінде әлі Құдайға ие бола қоймаған, бірақ Үнжілден әйгілі бақсылар секілді Оған апарар жолға түскендермен де ынтымақтастықты талап етеді.
Қайғы-қасіреттер мен бақытсыздықтарды жеңу үшін бірігудің маңыздылығын бізге Ресейдегі және тарихи Русьтің бірқатар елдеріндегі өткен жылғы өрттер, қуаңшылықтар мен су тасқындары көрсетті. Олар жақындарымызға наным-сенім, ұлты, әлеуметтік жағдайына қарамастан, көмек көрсету христиандық борышымыз екендігін біздің есімізге салды. Ыстық жаз айларында көптеген адамдар өз күштерімен, уақытымен және жетістіктерімен танымайтын, тіпті алдағы уақытта көрер-көрмесі беймәлім адамдармен аямай бөлісті. Олар мұны не үшін жасады? Жаны қиналғандар, жиған-тергенінен айырылғандар және көмекке мұқтаж болғандар үшін жасады.
Ортақ мақсаттарға қол жеткізу үшін қоғамдық ынтымақтастық, бірлескен еңбек эгоизмді жеңусіз, өзіңді қайырымдылыққа мәжбүрлеусіз, тек өз қажеттіліктерің мен мүдделеріңді ойлаудан бас тартусыз мүмкін емес. Шынайы «рух бірлігінің» (Еф. 4, 3) негізінде бізге Құтқарушы мұра етіп қалдырған сүйіспеншілік заңы жатыр. Халықтың бірігуі керме арқанмен, сынақ минуттарымен шектеле алмайды. Ол біздің ұлттық санамыздың және өміріміздің ажырамас бөлігіне айналуы керек.
Шіркеулік тұтастықтың күшін мен Ресей, Украина, Қазақстан, Әзербайжан епархияларына көптеген сапар шегулер кезінде айқын сезіндім. Барлық жерлерде де мен архипастырьлардың, клирдің, тақуалар мен бейбіт тұрғындардың Православие игілігі үшін еңбек етуге, приход, монастырь және епархия істерін жетілдіруге дайындықтарын көрдім. Бұл шіркеулік өмірдің бірлестік және бірге еңбектенушілік рухында сәтті дамуына деген сенім ұялатады.
Қуанышқа толы жүрекпен мен сіздерді, Қасиетті архипастырьлар, аса құрметті клириктер, шіркеуді мекендеушілер, ағайындар, ұлы және құтқарушы Христос Рождествосы мерекесімен және Жаңа жылмен құттықтаймын. Мінажат ете отырып, барлықтарыңыздың Құдай еркін әлем Құтқарушысына рухани сыйлық әкелетін орындаушы болуларыңызды тілеймін. Себебі Оның есімі әрқашан да, қазір де және мәңгілік мадақталып келеді. Ауминь.
МӘСКЕУ ЖӘНЕ БҮКІЛ РУСЬ ПАТРИАРХЫ
